Uitgelicht: 1p/19q verlies bij oligodendrogliomen

Afwijkingen op moleculair niveau in hersentumorcellen spelen een steeds belangrijker rol in het voorspellen van de prognose en bij de keuze van de beste behandeling bij mensen met een hersentumor. Op moleculair niveau wordt vooral gekeken naar veranderingen in het DNA van tumorcellen. Door nieuwe technische ontwikkelingen is de moleculaire diagnostiek toe te passen in de dagelijkse praktijk.

Indien er bij het moleculair onderzoek van glioomcellen sprake is van verlies van de korte arm van chromosoom 1 (1p) en de lange arm van chromosoom 19 (19q) spreekt men van 1p/19q-codeletie of verlies van 1p/19q. Dit is een kenmerk dat bij oligodendrogliomen (WHO graad 2 en 3) voorkomt en dat is voor de prognose gunstig. Mensen met een 1p/19q-codeletie in de tumorcellen hebben dus een betere prognose dan bijvoorbeeld mensen met een astrocytoom (WHO graad 2,3 en 4) die geen 1p/19q-codeletie hebben. Bovendien zijn oligodendrogliomen met een 1p/19q-codeletie vaak gevoeliger voor behandelingen, zoals chemotherapie.